۱۴ کار عجیبی که مردم در گذشته انجام می دادند

۱- اولین سشوار شکل کاملاً متفاوتی داشت

صبح بخیر _ اختراع سشوار به قرن نوزدهم بازمی گردد، زمانی که یک استالیست فرانسوی به نام الکساندر گودفوا در سال ۱۸۹۰ این وسیله را عرضه کرد. سشوارها آن زمان بزرگ بودند و تنها در حالت نشسته قابل استفاده بودند. بالاخره در دهه ی ۱۹۲۰ یک مدل کوچک تر و دستی عرضه شد که راه را برای سشوارهای امروزی که حالا از آن ها استفاده می کنیم هموار کرد.

۲- مردان عصر ویکتوریایی چای خود را در لیوان های مخصوص می خوردند

در گذشته اگر مردی به یک اندازه شیفته ی سبیل هایش و چای بود، یک راه حل جالب برای آن وجود داشت. یک لیوان کوچک ویژه ی جنتلمن های سبیل دار ساخته شده بود که به «لیوان سبیل» معروف بود و کارش این بود که سبیل مردان هنگام نوشیدن چای خیس نشود.

گفته می شود یک سفالگر انگلیسی به نام هاروی آدامز در دهه ی ۱۸۷۰ این لیوان ها را می ساخت که به حدی محبوبیت یافتند که او ۱۵ سال بعد خود را بازنشسته کرد.

۳- مردان یونان باستان همسران خود را نمی بوسیدند

در یونان باستان، بوسیدن بیشتر نشانه ی احترام بود تا عشق. مردان اگر جایگاه اجتماعی برابری داشتند، لب های یکدیگر را می بوسیدند و اگر جایگاه اجتماعی شان برابر نبود، گونه های همدیگر را. بوسه میان زنان و مردان کاری ناپسند شمرده می شد، بیشتر به این خاطر که زنان را با مردان برابر نمی دانستند.

۴- در یونان باستان، مردان دامن به تن می کردند نه شلوار

از نظر مردان یونان باستان، دامن، تونیک و ردا لباس هایی بودند که مردان واقعی به تن می کردند. در حقیقت، آن ها شلوار را چیزی زنانه و مایه ی تمسخر می دانستند.

۵- آناناس نمادی از جایگاه بالای اجتماعی بود

در گذشته های دور، در اروپا آناناس را ارزشمندتر از آن می دانستند که خورده شود. هر یک دانه آناناس هزاران پوند قیمت داشت و در قرون شانزدهم و هفدهم میلادی ثروتمندان این میوه را آنقدر با خود اینور و آنور می بردند تا بالاخره خراب می شد و مجبور به دور انداختنش می شدند.

۶- مصریان باستان از بالش های چوبی یا سنگی استفاده می کردند

در مصر و حتی چین باستان، بالش ها از سنگ، چوب و حتی چینی ساخته می شدند. از آنجایی که آن زمان مردم روی زمین می خوابیدند، از بالش برای جدا کردن سر از زمین استفاده می شد تا از حشرات در امان بمانند.

بالش های سنگی کارکرد دیگری هم داشتند. از آن ها در مقبره ها نیز استفاده می شد و سر اجساد را را بر روی آن ها قرار می دادند، چرا که این عضو بدن را مقدس می دانستند.

۷- در قرن نوزدهم سس کچاپ به عنوان دارو فروخته می شد

سس کچاپ در گذشته شکل کاملاً متفاوتی داشت. آن زمان کچاپ حاوی قارچ، پیاز و ادویه بود و گوجه فرنگی ای در آن وجود نداشت.

کچاپ زمانی هم به عنوان دارو فروخته می شد. این کار توسط مردی به نام جان کوک بنت انجام می شد. گوجه ی کچاپ که آن زمان تازه به محتویاتش افزوده شده بود، علت خواص مفیدش بود. استفاده از کچاپ به عنوان دارو خیلی زود رواج یافت. اما با عرضه ی کچاپ های کم کیفیت تر، در ده ی ۱۸۵۰ کارکرد دارویی آن از میان رفت.

۸- در قرن شانزدهم از مومیایی ها استفاده ی دارویی می شد

گرچه در بسیاری از فیلم ها مومیایی ها به عنوان چیزی ترسناک و شیطانی به تصویر کشیده می شوند، در گذشته آن ها را دارای خاصیت دارویی می دانستند. در قرن دوازدهم میلادی، مومیایی های آسیاب شده را به عنوان دارو مصرف می کردند که بیشتر به دلیل قیر طبیعی درون آن ها بود.

به علاوه، رنگ قهوه ای که در بسیاری از نقاشی های قدیمی وجود دارد هم از پودر مومیایی به دست آمده بود.

۹- به شوالیه ها دستور داده می شد که «حمام کنند»، دست کم برای شوالیه شدن

در فیلم ها گاهی تصویر رمانتیکی از قرون وسطی نشان داده می شود، در حالی که این دوره از نظر بهداشت در وضعیت بسیار بدی قرار داشت. بیشتر به این خاطر که آن زمان حمام کردن کارمعمولی نبود و تنها در موقعیت های بخصوصی انجام می شد، مانند زمانی که کسی شوالیه می شد.

آن زمان مردان پیش از برگزاری مراسم اعطای لقب شوالیه به حمام می رفتند تا دست کم یک روز خوشبو باشند.

۱۰- رومیان باستان لباس های خود را با ادرار می شستند

رومیان باستان ادرار را نه صرفاً یکی از فضولات بدن، بلکه منبع آمونیاک می دانستند، ماده ای که از قدرت پاک کنندگی برخوردار است. به همین دلیل، بر اساس دیوارنگاره های یافت شده در شهر باستانی پومپئی، لباس های کثیف در ادرار کهنه خیسانده می شدند تا چربی ها، لکه ها و چرک آن ها پاک شود. رختشورهای آن زمان لباس ها را در تشت با پا می کوبیدند.

۱۱- بطری های اشکدان سند عشق زنان بودند

قدمت بطری های اشکدان به سال ۴۰۰ پیش از میلاد مسیح بازمی گردد. زنان اشک هایی که در فراغ همسر از دنیا رفته یا به جنگ رفته ی خود ریخته بودند را در بطری های مخصوصی به نام اشکدان می ریختند. آن زمان اعتقاد بر این بود که هر چه مقدار اشک یک زن بیشتر باشد، پاکی و پرهیزکاری او هم بیشتر است. این بطری ها بعداً تغییر کاربری دادند و تبدیل به جای نگهداری عطر و روغن شدند.

۱۲- دندان های مصنوعی زمانی از دندان های واقعی درست می شدند

امروزه دندان های مصنوعی از مواد مصنوعی بی ضرری ساخته می شوند که دوام زیادی هم دارند. اما قرن ها پیش اگر دندان هایتان را از دست می دادید، می توانستید دندان های واقعی جدیدی را جایگزینش کنید.

آن زمان دندان های مصنوعی در حقیقت از دندان های واقعی انسان درست می شدند. گفته می شود برای درست کردن آن ها اغلب از دندان های کشته های جنگ ها استفاده می شد. اما امکان خرید دندان از افراد زنده هم وجود داشت.

۱۳- رومیان باستان عرق گلادیاتورها را یک کالای ارزشمند می دانستند

اگر یک زن رومی باستان بودید که می خواستید زیبا به نظر برسید، معجون زیبایی مورد انتخاب شما عرق گلادیاتورها بود. بعد از نبرد گلادیاتورها، عرق، خون و چرک بدن آن ها را در شیشه های کوچکی در بیرون میدان مسابقه می فروختند.

زنان ثروتمند رومی استطاعت مالی خرید کرم و عطر را داشتند و عرق گلادیاتورها هم یک محصول زیبایی برای زنان متوسط بود.

۱۴- اولین دستگاه فر دائم مو شکل دیگری داشت

اولین دستگاه فر دائم مو در سال ۱۹۰۵ توسط یک آرایشگر آلمانی به نام کارل نسلر اختراع شد. این وسیله به بیگودی هایی برنجی مجهز بود که به یک دستگاه حرارتی متصل بودند. برای استفاده از این وسیله سدیم هیدروکسید به طور مستقیم به موها زده می شد. از آن زمان این دستگاه دائماً در تغییر و تحول بود تا اینکه در دهه ی ۱۹۷۰ مواد فر کننده ی اسیدی عرضه شدند.

بیشتر بخوانید:

۸ مکانی که گوگل‌مپ هرگز نشان نمی‌دهد!/ عکس