صبح بخیر _شتر حیوان بسیار لطیف و مهربانی است و از نظر قدرت و استقامت در حمل بار نظیر ندارد و می‌تواند مسافت‌های طولانی را بدون خوردن آب طی کند. تحمل و مقاومت شتر در تشنگی زبان زد خاص و عام است و این قدرتی است که پروردگار به این حیوان ارزانی داشته است. از زمانی که شتر متولد می‌شود به او راه رفتن را آموزش می‌دهند و برای آهسته و تند رفتنش آهنگ‌هایی را می‌نوازند. وقتی مسیر خیلی طولانی است و ساربان قصد دارد شتر را از حرکت بازدارد، برایش آهنگ ترنم می‌نوازند.
در کشور عربستان شتر ماده ناقه و شتر نر، لوک نام دارد. در کشور ایران به شتر نر لوک و به شتر ماده ارونه می‌گویند. جالب است بدانید به نوزاد شتر نر هاشی و به نوزاد شتر ماده مجی می‌گویند.
اگر ساربان شتر را آزار بدهند و او را عصبانی کنند، شتر کینه‌ی انتقام به دل می‌گیرد تا در زمانی مناسب از ساربان انتقام بگیرد. نکته‌ی جالب این است که شتر هر چقدر هم که خشمگین باشد این را می‌داند اگر در زمانی که ساربان‌ها دور هم جمع شده‌اند به آن‌ها حمله کند، افراد دیگر با چوب به او می‌زنند. پس فقط به چشم‌های ساربان با کینه و خشم نگاه می‌کند و با صدای بلند نعره می‌زند.
اما زمانی که شتر کینه‌توز سارابان را در بیابان تنها به چنگ آورد، تمام خشم و انتقامش را از آن‌ها می‌گیرد. اما ساربان در این چنین مواردی نقشه‌ای طراحی کرده‌اند و اینگونه است که هنگامی که لوک شتر به دنبال ساربان می‌افتد، آن‌ها باید لباس‌های خود را در هنگام فرار از تن در بیاورند و بر زمین بیاندازند. لوک هم فریب می‌خورد که این خود ساربان است و لباس را گاز گرفته و روی آن می‌نشیند. این کار باید طوری صورت بگیرد تا اینکه ساربان خود را به دهکده یا جای امنی برسانند و پنهان شوند. اگر قبل از اینکه تمام لباس‌هایش را در بیاورد و پشت سرش بیاندازد، شتر او را بگیرد، به طرز خیلی وحشتناکی جانش را از دست خواهد داد.
به همین دلیل کینه‌ی شتر به صورت ضرب‌المثل در میان مردم رواج دارد و اشاره به افرادی دارد که به جای بخشش و عفو طرف مقابل، به فکر انتقام می‌افتند و کینه‌توزی می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
