دانستنی ها

۱۴ کار عجیبی که مردم در گذشته انجام می دادند

بسیاری از مردم نگاه رمانتیزه ای به تاریخ دارند که عمده دلیل آن فیلم هایی مثل «تروا» (Troy) و «گلادیاتور» (Gladiator) و سریال هایی مانند «اسپارتاکوس» (Spartacus) هستند. اما اگر واقعاً تاریخ را مطالعه کنید، به چیزهای عجیبی برخواهید خورد، مثل اینکه مردم در گذشته لباس های خود را با ادرار می شستند یا با خود به مهمانی ها آناناس می بردند اما آن را نمی خوردند.

۱- اولین سشوار شکل کاملاً متفاوتی داشت

9fb4d22b d38e 44da 8189 7fb4b23038d9

صبح بخیر _ اختراع سشوار به قرن نوزدهم بازمی گردد، زمانی که یک استالیست فرانسوی به نام الکساندر گودفوا در سال ۱۸۹۰ این وسیله را عرضه کرد. سشوارها آن زمان بزرگ بودند و تنها در حالت نشسته قابل استفاده بودند. بالاخره در دهه ی ۱۹۲۰ یک مدل کوچک تر و دستی عرضه شد که راه را برای سشوارهای امروزی که حالا از آن ها استفاده می کنیم هموار کرد.

۲- مردان عصر ویکتوریایی چای خود را در لیوان های مخصوص می خوردند

827de8c3 64f0 41c2 97f4 85d303bf8c36

در گذشته اگر مردی به یک اندازه شیفته ی سبیل هایش و چای بود، یک راه حل جالب برای آن وجود داشت. یک لیوان کوچک ویژه ی جنتلمن های سبیل دار ساخته شده بود که به «لیوان سبیل» معروف بود و کارش این بود که سبیل مردان هنگام نوشیدن چای خیس نشود.

گفته می شود یک سفالگر انگلیسی به نام هاروی آدامز در دهه ی ۱۸۷۰ این لیوان ها را می ساخت که به حدی محبوبیت یافتند که او ۱۵ سال بعد خود را بازنشسته کرد.

۳- مردان یونان باستان همسران خود را نمی بوسیدند

ancient greek bed

در یونان باستان، بوسیدن بیشتر نشانه ی احترام بود تا عشق. مردان اگر جایگاه اجتماعی برابری داشتند، لب های یکدیگر را می بوسیدند و اگر جایگاه اجتماعی شان برابر نبود، گونه های همدیگر را. بوسه میان زنان و مردان کاری ناپسند شمرده می شد، بیشتر به این خاطر که زنان را با مردان برابر نمی دانستند.

۴- در یونان باستان، مردان دامن به تن می کردند نه شلوار

7a3708c1 188e 436b 9bdd bab349171648

از نظر مردان یونان باستان، دامن، تونیک و ردا لباس هایی بودند که مردان واقعی به تن می کردند. در حقیقت، آن ها شلوار را چیزی زنانه و مایه ی تمسخر می دانستند.

۵- آناناس نمادی از جایگاه بالای اجتماعی بود

daeb3097 74f8 4e98 8919 840dbfce93ac

در گذشته های دور، در اروپا آناناس را ارزشمندتر از آن می دانستند که خورده شود. هر یک دانه آناناس هزاران پوند قیمت داشت و در قرون شانزدهم و هفدهم میلادی ثروتمندان این میوه را آنقدر با خود اینور و آنور می بردند تا بالاخره خراب می شد و مجبور به دور انداختنش می شدند.

۶- مصریان باستان از بالش های چوبی یا سنگی استفاده می کردند

84ff33f7 2dc1 4580 ac09 365a28338470

در مصر و حتی چین باستان، بالش ها از سنگ، چوب و حتی چینی ساخته می شدند. از آنجایی که آن زمان مردم روی زمین می خوابیدند، از بالش برای جدا کردن سر از زمین استفاده می شد تا از حشرات در امان بمانند.

بالش های سنگی کارکرد دیگری هم داشتند. از آن ها در مقبره ها نیز استفاده می شد و سر اجساد را را بر روی آن ها قرار می دادند، چرا که این عضو بدن را مقدس می دانستند.

۷- در قرن نوزدهم سس کچاپ به عنوان دارو فروخته می شد

981d4ba4 6ae1 434f 8290 5efcb68786a5

سس کچاپ در گذشته شکل کاملاً متفاوتی داشت. آن زمان کچاپ حاوی قارچ، پیاز و ادویه بود و گوجه فرنگی ای در آن وجود نداشت.

کچاپ زمانی هم به عنوان دارو فروخته می شد. این کار توسط مردی به نام جان کوک بنت انجام می شد. گوجه ی کچاپ که آن زمان تازه به محتویاتش افزوده شده بود، علت خواص مفیدش بود. استفاده از کچاپ به عنوان دارو خیلی زود رواج یافت. اما با عرضه ی کچاپ های کم کیفیت تر، در ده ی ۱۸۵۰ کارکرد دارویی آن از میان رفت.

۸- در قرن شانزدهم از مومیایی ها استفاده ی دارویی می شد

026c1535 35d7 4e60 8f99 25a14d996183

گرچه در بسیاری از فیلم ها مومیایی ها به عنوان چیزی ترسناک و شیطانی به تصویر کشیده می شوند، در گذشته آن ها را دارای خاصیت دارویی می دانستند. در قرن دوازدهم میلادی، مومیایی های آسیاب شده را به عنوان دارو مصرف می کردند که بیشتر به دلیل قیر طبیعی درون آن ها بود.

به علاوه، رنگ قهوه ای که در بسیاری از نقاشی های قدیمی وجود دارد هم از پودر مومیایی به دست آمده بود.

۹- به شوالیه ها دستور داده می شد که «حمام کنند»، دست کم برای شوالیه شدن

87d90e0a 4c84 4b4f bb6a d089ade61e59

در فیلم ها گاهی تصویر رمانتیکی از قرون وسطی نشان داده می شود، در حالی که این دوره از نظر بهداشت در وضعیت بسیار بدی قرار داشت. بیشتر به این خاطر که آن زمان حمام کردن کارمعمولی نبود و تنها در موقعیت های بخصوصی انجام می شد، مانند زمانی که کسی شوالیه می شد.

آن زمان مردان پیش از برگزاری مراسم اعطای لقب شوالیه به حمام می رفتند تا دست کم یک روز خوشبو باشند.

۱۰- رومیان باستان لباس های خود را با ادرار می شستند

5ca7339f 2f86 48ce a206 57948fdda2fe

رومیان باستان ادرار را نه صرفاً یکی از فضولات بدن، بلکه منبع آمونیاک می دانستند، ماده ای که از قدرت پاک کنندگی برخوردار است. به همین دلیل، بر اساس دیوارنگاره های یافت شده در شهر باستانی پومپئی، لباس های کثیف در ادرار کهنه خیسانده می شدند تا چربی ها، لکه ها و چرک آن ها پاک شود. رختشورهای آن زمان لباس ها را در تشت با پا می کوبیدند.

۱۱- بطری های اشکدان سند عشق زنان بودند

27599f33 6aa6 4d04 aadc 175f9665272a

قدمت بطری های اشکدان به سال ۴۰۰ پیش از میلاد مسیح بازمی گردد. زنان اشک هایی که در فراغ همسر از دنیا رفته یا به جنگ رفته ی خود ریخته بودند را در بطری های مخصوصی به نام اشکدان می ریختند. آن زمان اعتقاد بر این بود که هر چه مقدار اشک یک زن بیشتر باشد، پاکی و پرهیزکاری او هم بیشتر است. این بطری ها بعداً تغییر کاربری دادند و تبدیل به جای نگهداری عطر و روغن شدند.

۱۲- دندان های مصنوعی زمانی از دندان های واقعی درست می شدند

b2c8a17d 5710 43ba 93b1 5af9f098c605

امروزه دندان های مصنوعی از مواد مصنوعی بی ضرری ساخته می شوند که دوام زیادی هم دارند. اما قرن ها پیش اگر دندان هایتان را از دست می دادید، می توانستید دندان های واقعی جدیدی را جایگزینش کنید.

آن زمان دندان های مصنوعی در حقیقت از دندان های واقعی انسان درست می شدند. گفته می شود برای درست کردن آن ها اغلب از دندان های کشته های جنگ ها استفاده می شد. اما امکان خرید دندان از افراد زنده هم وجود داشت.

۱۳- رومیان باستان عرق گلادیاتورها را یک کالای ارزشمند می دانستند

f3e56430 3ee9 4e5c 860a be0c7139bfcd

اگر یک زن رومی باستان بودید که می خواستید زیبا به نظر برسید، معجون زیبایی مورد انتخاب شما عرق گلادیاتورها بود. بعد از نبرد گلادیاتورها، عرق، خون و چرک بدن آن ها را در شیشه های کوچکی در بیرون میدان مسابقه می فروختند.

زنان ثروتمند رومی استطاعت مالی خرید کرم و عطر را داشتند و عرق گلادیاتورها هم یک محصول زیبایی برای زنان متوسط بود.

۱۴- اولین دستگاه فر دائم مو شکل دیگری داشت

04a28e68 0035 49eb 949d 77149549deb1

اولین دستگاه فر دائم مو در سال ۱۹۰۵ توسط یک آرایشگر آلمانی به نام کارل نسلر اختراع شد. این وسیله به بیگودی هایی برنجی مجهز بود که به یک دستگاه حرارتی متصل بودند. برای استفاده از این وسیله سدیم هیدروکسید به طور مستقیم به موها زده می شد. از آن زمان این دستگاه دائماً در تغییر و تحول بود تا اینکه در دهه ی ۱۹۷۰ مواد فر کننده ی اسیدی عرضه شدند.

بیشتر بخوانید:

۸ مکانی که گوگل‌مپ هرگز نشان نمی‌دهد!/ عکس

منبع
راهنماتو

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا