دانستنی هاویژه/توضیح دار

۷ نژاد سگ که بیشترین طول عمر را دارند

بدون شک همه سرپرستان حیوانات خانگی آرزو می کنند که ای کاش می توانستند سگ، گربه یا پرنده خود را تا آخر عمر در کنار خود داشته باشند.

صبح بخیر _ بدون شک همه سرپرستان حیوانات خانگی آرزو می کنند که ای کاش می توانستند سگ، گربه یا پرنده خود را تا آخر عمر در کنار خود داشته باشند. یکی از راه های دستیابی به این آرزو به سرپرستی گرفتن حیواناتی است که عمر طولانی دارند. به تازگی یک مطالعه نشان داده است که سگ های کوچک معمولاً بیشتر از سگ های بزرگتر عمر می کنند. طبق نتایج این تحقیق هر دو نژاد سگ های کوچک و بزرگ معمولاً از مشکلات سلامتی مختلفی رنج می‌برند، با این حال، گروه دوم مستعد ابتلا به بیماری های مزمنی همچون سرطان و بیماری‌های مرتبط با استخوان هستند. اگرچه دانشمندان به طور کلی با این یافته ها موافق هستند، اما همیشه استثنائاتی نیز وجود دارد. در ادامه قصد داریم ۷ نژاد سگ که بیشترین طول عمر را دارند، به شما معرفی کنیم.

۱- چی‌واوا

چی‌واوا (Chihuahua) سگی ریزاندام که برای اولین بار در ایالت شی هواهوای مکزیک دیده شد، به همین دلیل به این نام خوانده می شود. این سگ معمولا بیش از ۳ کیلوگرم وزن ندارد و وفاداری، جذابیت و رفتارهای سگ های بزرگ را از خود بروز می دهد. این نژاد با وجود اندام بسیار کوچک، به ندرت بیمار شده و مستعد ابتلا به بیماری های خطرناکی همچون سرطان نیست. به گفته دامپزشکان این نژاد سبک زندگی کم خطری دارد، اغلب در داخل خانه نگهداری می‌شود و در مقایسه با فضای باز کمتر در معرض تصادف و ضربه قرار می گیرد. چی‌واواها معمولا بین ۱۴ تا ۱۶ سال عمر می کنند. در حالی که این نژاد ممکن است به بیماری هایی همچون بیماری های دندانی، بیماری های قلبی و لوکس شدن کشکک مبتلا شوند، اما هر سه این بیماری ها را می توان با درمان و تشخیص زودهنگام به خوبی مدیریت کرد.

۲- وست هایلند وایت تریر

سگ وست هایلند وایت تریر سگی زیبا، کوچک و پرجنب و جوش است که با وجود جثه بسیار کوچک بسیار سالم بوده و مستعد ابتلا به بیماری هایی همچون سرطان نیست. حداکثر طول عمر این نژاد تاکنون ۱۲.۶ سال بوده است. اعتقاد بر این است که سگ‌های کوچک به دلیل سرعت رشد پایین‌ترشان عمر طولانی تری نسبت به نژادهای بزرگتر دارند و در نهایت منجر به کاهش تقاضای متابولیک و استرس اکسیداتیو کمتر بر روی سلول ها می شوند. وزن این نژاد معمولا به بیش از ۲۰ پوند (۹.۰۷ کیلوگرم) نمی رسد و به طور کلی سگ های سالمی هستند.

۳- لهاسا آپسو

لهاسا آپسو یک نژاد سگ کوچک با پوشش بلند و ابریشمی است که ریزش موی بسیار کمی داشته و در گذشته در کاخ ها و صومعه های ارتفاعات هیمالیا به عنوان سگ نگهبان انجام وظیفه می کرده است. این نژاد بسیار باهوش، پیچیده و با اعتماد به نفس بوده و نسبت به غریبه ها کاملا محتاط است. طول عمر این نژاد اغلب بین ۱۲ الی ۱۵ سال است و نسبت به دیگر نژادها از وضعیت سلامتی خوبی برخوردار است.

۴- استرالیان کتل داگ

سگ های استرالیان کتل داگ در قرن ۱۹ توسط مهاجران استرالیایی برای نگهداری گله گاو در مراتع بزرگ تربیت شده بود و بخوبی می توانست شرایط سخت استرالیا را تحمل کند. این نژاد معمولا بین ۱۲ تا ۱۶ سال عمر می کند و به دلیل انعطاف‌پذیری قوی و سبک زندگی فعال از وضعیت سلامتی مطلوب و طول عمر بالایی برخوردار است.

۵- بیچون فریز

بیچون فریز یک دوست کوچک با وزن بین ۵ تا ۸ کیلوگرم و قد ۲۲ تا ۳۰ سانتی متر است. این نژاد بسیار با انسان ها سازگار است، میزان انرژی متوسطی دارد و جنب و جوش زیادی ندارد. سگ های بیچون فریز موجوداتی بازیگوش، کنجکاو و سرزنده هستند، به راحتی آموزش می بینند و معمولا بین ۱۲ تا ۱۵ سال عمر می کنند. این نژاد ممکن است به بیماری هایی همچون دیابت، آب مروارید، بیماری مزمن کلیه و آرتریت مبتلا شوند. بیماری هایی که با مراقبت های دامپزشکی و تشخیص زودهنگام قابل کنترل هستند.

۶- لنکشر هیلر

لنکشر هیلر سگی کوچک با گوش های برافراشته و بزرگ، چشم های تیره و براق، گردن بلند و پاهای کوتاه است. این نژاد بسیار باهوش است و استعداد فوق العاده ای در چوپانی گوسفندان، بزها و اسب ها دارد. مطالعه ای که اخیرا در مجله Scientific Reports منتشر شد، نشان داد می دهد که علاوه بر اندازه، اندازه پوزه سگ نیز می تواند با طول عمر او مرتبط باشد. این نژاد پوزه های بزرگی داشته، بیشترین طول عمر متوسط (۱۵.۴ سال) را دارد و مشکلات و بیماری های خاصی برای آن ذکر نشده است.

۷- مینیاتور پینچر

مینیاتور پینچر سگی است با جثه کوچک، عضلانی و پوشش نرم و براق که امید به زندگی طولانی داشته و معمولا بین ۱۲ تا ۱۴ سال عمر می کند. این نژاد طور کلی سالم هستند. اما ممکن است به بیماری هایی همچون لوکس شدن کشکک داخلی، کم کاری تیروئید و دیابت مبتلا شوند. اما تا زمانی که به طور منظم چکاپ شوند، نباید نگران ابتلای آنها به بیماری بود.

بیشتر بخوانید:

مردم در جشن تولد هیتلر کودکشان را به او هدیه می‌دادند

منبع
راهنماتو

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا