۴ جملهای که افراد در آخرین لحظات زندگیشان میگویند
زندگی هر کسی متفاوت است. با این حال، به گفته سیذارتا موکرجی، نویسنده برنده جایزه پولیتزر و سرطانشناس، بیشتر افراد معمولاً یکی از چهار جمله رایج را در بستر مرگ به زبان میآورند.
صبح بخیر _ زندگی هر کسی متفاوت است. با این حال، به گفته سیذارتا موکرجی، نویسنده برنده جایزه پولیتزر و سرطانشناس، بیشتر افراد معمولاً یکی از چهار جمله رایج را در بستر مرگ به زبان میآورند. موکرجی هفته گذشته در سخنرانی خود در دانشگاه پنسیلوانیا گفت که هر یک از این جملات درس مهمی به ما برای داشتن یک زندگی موفق میدهد.
دیر شدن اعتراف به اشتباه یا قدردانی از دیگران
هر فردی که شاهد لحظه مرگش بودم، یکی از این ۴ جمله را به زبان آورده است:
۱- دوستت دارم.
۲- تو را میبخشم.
۳- به من میگویی که دوستم داری؟
۴- آیا مرا میبخشی؟
افرادی که میدانند مرگشان نزدیک است، اغلب به نوعی یکی از این چهار موضوع را بیان میکنند که نشان میدهد برای قدردانی از دیگران یا اعتراف به اشتباهاتشان آن قدر صبر کردهاند که دیر شده است. در عوض، کینهتوزی کرده، با احساس گناه زندگی کردند یا سالها از ابراز احساسات خود ترسیدهاند. جی کیم پنبرتی، محقق علوم عصبی رفتاری در همین باره می گوید: «احساس پشیمانی، استرس، سلامت روانی ضعیف و حتی عدم تعادل هورمونی میتواند رشد شخصی و حرفهای شما را مختل کند». «موکرجی» تصریح میکند «انتظار [برای ابراز احساسات خود] تنها این امر اجتنابناپذیر را به تاخیر میاندازد». او به جوانان توصیه کرد که این کار را جدی بگیرند. در دنیایی زندگی میکنیم که عشق و بخشش بیمعنی و کلیشهای شدهاند و مردم آنها را جدی نمیگیرند. پذیرفتن این که به کسی ظلم کردهاید یا به فردی صدمه زدهاید، ممکن است دشوار باشد.
این ۴ مرحله را دنبال کنید
ریچارد کاودن، روانشناس اجتماعی-شخصیتی، توصیه کرده که این چهار مرحله را دنبال کنید:
۱- مسئولیت اعمال خود را بپذیرید.
۲- به خود اجازه دهید که احساسات منفی مانند پشیمانی و گناه را تجربه کنید.
۳- صمیمانه عذرخواهی کرده و سعی کنید که اشتباهاتتان را جبران کنید.
۴- از تجربیات خود درس بگیرید.
اعتراف به اشتباه سخت است و طبیعی است که با نادیده گرفتن اتفاقات یا توجیه رفتار خود، از عزت نفس مان محافظت کنیم اما این کار میتواند شما را از بند اشتباهات گذشته آزاد کند و باعث شود که در لحظه زندگی کنید. همچنین میتوانید از طریق زبان عشق دیگران، از آنها قدردانی کنید. مثلاً ماشین شریک زندگیتان را بدون این که بخواهد، به کارواش ببرید یا مادرتان را با گل غافلگیر کنید. با دوستان خود برای شام بیرون بروید، کسی را در آغوش بگیرید یا به سادگی بگویید «دوستت دارم» و «عشق» و «بخشش» را در زندگی خود فراموش نکنید. از کلمات محبتآمیز به صورت کلیشهای استفاده نکنید و معنای واقعی این کلمات را در نظر بگیرید.