چند سالگی پیری محسوب می‌شود
به نظر می‌رسد پاسخ به این سوال که چند سالگی پیری محسوب می‌شود، در حال تغییر است؛ زیرا افراد طولانی‌تر زندگی می‌کنند، دیرتر بازنشسته می‌شوند و سطوح بالاتری از سلامت جسمی و روانی را تا سال‌های بالاتر حفظ می‌کنند.
صبح بخیر _ به نظر می‌رسد پاسخ به این سوال که چند سالگی پیری محسوب می‌شود، در حال تغییر است؛ زیرا افراد طولانی‌تر زندگی می‌کنند، دیرتر بازنشسته می‌شوند و سطوح بالاتری از سلامت جسمی و روانی را تا سال‌های بالاتر حفظ می‌کنند.
مطالعه‌ای که اخیرا منتشر شده نشان می‌دهد که افراد در اواسط ۶۰ سالگی معتقدند که پیری از سن ۷۵ سالگی شروع می‌شود – اما هر چه افراد مسن‌تر شوند، فکر می‌کنند پیری دیرتر شروع می‌شود.
این تحقیق که در مجله روان‌شناسی و پیری انجمن روان‌شناسی آمریکا منتشر شده است، داده‌های حدود ۱۴۰۰۰ شرکت‌کننده که در یک نظرسنجی در آلمان شرکت کرده بودند را بررسی کرد. شرکت‌کنندگان بین سال‌های ۱۹۱۱ و ۱۹۷۴ متولد شده بودند و در سنین ۴۰ تا ۸۵ سال وارد نظرسنجی شدند.
افراد مورد مطالعه درک خود از پیری را طی ۲۵سال ۸بار اعلام کردند. به ازای هر چهار تا پنج‌سالی که می‌گذشت، شرکت‌کنندگان گزارش می‌کردند که پیری یک سال دیرتر از آخرین ارزیابی‌هایشان شروع می‌شود.
شرکت‌کنندگانی که زودتر به دنیا آمده بودند – از سال ۱۹۱۱ تا ۱۹۳۵ – در مقایسه با آن‌هایی که بعد از سال ۱۹۳۵ متولد شده بودند، فکر می‌کردند که پیری زودتر آغاز می‌شود.
«ادراکات یا تصورات ما از سالمندی در طول زمان به شکل آشکاری تغییر می‌کند. مارکوس وتشتاین، نویسنده ارشد این مطالعه و روان‌شناس در دانشگاه هومبولت برلین، می‌گوید: «افرادی که امروز در دوران میانسالی هستند بدر مقایسه با همتایان‌شان که ۱۰ تا ۲۰سال قبل از آنها زندگی می‌کردند، عقیده دارند که پیری در سنین بالاتری آغاز می‌شود.»
وتشتاین می‌گویند این تغییر می‌تواند ناشی از افزایش امید به زندگی باشد: امید به زندگی در آلمان در بدو تولد حدود ۸۱ سال است که از ۷۱ سال در سال ۱۹۷۴ افزایش چشمگیری یافته است. بسیاری از مردم آلمان نیز برای مدت طولانی‌تری زندگی سالم‌تری دارند. مطالعات همچنین حاکی از آن است که سلامت قلب، توانمندی‌های شناختی و در کل کیفیت زندگی در گذر زمان در میان جمعیت سالمند آلمان بهبود یافته است.
وتشتاین می‌گوید: «افرادی که احساس جوانی بیشتری دارند نیز باور دارند پیری از سنین بالاتری آغاز می‌شود.»
شرکت‌کنندگانی که تنها‌تر بودند، بیماری‌های مزمن بیشتری داشتند یا احساس می‌کردند که سلامتی‌شان ضعیف است نیز بیشتر از سایرین باور داشتند که پیری در سنین زودتری به سراغ آدم‌ها می‌آید.
زنان، به طور میانگین، در مقایسه با مردان شروع پیری ر ۲.۴سال دیرتر تخمین می‌زدند.
با این حال، ژاکی اسمیت، استاد روان‌شناسی در دانشگاه میشیگان که در این تحقیق شرکت نداشت، هشدار داد که نتایج ممکن است برای کشورهای دیگر صدق نکند، زیرا دیدگاه‌های فرهنگی در مورد پیری و روندهای تاریخی بین جوامع متفاوت است. به عنوان مثال، در ایالات متحده، امید به زندگی در طول همه‌گیری کووید، از ۷۹ سال در سال ۲۰۱۹ به ۷۶ سال در سال ۲۰۲۱ کاهش یافت – در حالی که امید به زندگی در آلمان از سال ۲۰۱۴ نسبتا ثابت بوده است. با این حال، اسمیت می‌گوید این مطالعه بینشی در مورد چگونگی تغییر دیدگاه افراد در مورد پیری با افزایش سن ارائه می‌دهد.
او می‌گوید: «بسیاری از کارهایی که در پیشینه تحقیقاتی می‌بینیم فقط یک عکس فوری از این پدیده است، یک مقطع زمانی واحد. اما تفاوت این مطالعه آن است که افراد متفاوتی که در زمان‌های متفاوت متولد شده‌اند و بنابراین تغییرات تاریخی متفاوتی را تجربه کرده‌اند، با هم مقایسه می‌کند.»
جان رو، استاد سیاست‌های بهداشتی و سالمندی در دانشگاه کلمبیا، می‌گوید که نتایج دلگرم‌کننده است.
رو، که در این مطالعه شرکت نداشته، می‌گوید: «من می‌توانم بگویم که این مطالعه تأیید می‌کند که حداقل در آلمان ۷۰ سالگی ۶۰سالگی جدید است.»
او این نظریه را مطرح می‌کند که مردم احتمالا در حال کنار زدن کلیشه‌های منفی درباره افراد مسن هستند و درعوض دارند آنها را آدم‌های چابک‌تر و توانمند‌تری نسبت به گذشته می‌بینند. »
اما رو و وتشتین می‌گویند که برخی از افراد مشارکت‌کننده در این مطالعه احتمالا خودشان را در زمره پیرها طبقه‌بندی نکرده‌اند چون آن را نامطلوب می‌بینند.
رو می‌گوید: «برخی از مردم آنقدر دیدگاه منفی نسبت به سالمندان دارند که نمی‌خواهند با آنها ارتباط برقرار کنند. بنابراین اگر آنها ۷۰ ساله باشند، می‌گویند که پیری از ۷۵ سالگی شروع می‌شود و وقتی به ۷۵ سالگی می‌رسند، می‌گویند پیری از ۸۰ سالگی شروع می‌شود.»
البته سن همیشه با وضعیت سلامتی مرتبط نیست.
اسمیت می‌گوید: «ما نمی‌توانیم هیچ نوع گذار عمومی در سن را با نحوه عملکرد واقعی افراد یکسان بدانیم.»
با این حال، تصور افراد از پیری می تواند بر سلامت آنها تأثیر بگذارد.
تحقیقات گذشته نشان داده است که باورهای منفی در مورد افزایش سن با سطوح بالاتر استرس مرتبط است که به نوبه خود ممکن است خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش دهد. مطالعات برعکس نشان داده است که افرادی که دیدگاه مثبتی نسبت به سالمندی دارند، کمتر به زوال عقل مبتلا می‌شوند و بیشتر از افرادی که دیدگاه منفی بیشتری نسبت به پیری دارند، عمر می‌کنند.
افرادی که خود را جوان‌تر از سن واقعی‌شان می‌دانند، کاهش حافظه کندتر، عملکرد شناختی بهتر و کاهش علائم افسردگی را نشان می‌دهند، در حالی که افرادی که خود را مسن‌تر تصور می‌کنند، بیشتر در معرض خطر مرگ و میر هستند.
بیشتر بخوانید:
