صبح بخیر _ در زبان فارسی ده‌ها ضرب المثل وجود دارد، یکی از آنها، ضرب المثل معروف «جوجه را آخر پاییز می‌شمارند!» است که در رجزخوانی‌ها و خودنمایی‌ها کاربرد دارد. پاییز فصل دشواری در زندگی جوجه‌ها است، جوجه‌ها در فصل بهار از تخم بیرون می‌آیند و مراحل رشد را به خوبی سپری می‌کنند، اما با فرا رسیدن فصل پاییز به دلایل گوناگون بسیاری از جوجه‌ها از بین می‌روند و تعدادی از آنها باقی می‌مانند، به همین خاطر می‌گویند جوجه را آخر پاییز می‌شمارند.
در گذشته بخشی از اقتصاد خانوار از طریق دامپروری و داشتن مرغ تامین می‌شد بنابراین حفظ تکثیر طیور برای خانواده‌ها از اهمیت بالایی برخوردار بود و تلاش برای زنده ماندن جوجه‌ها همیشه از سوی بانوان خانه دنبال می‌شد. در فصل پاییز و خصوصا ماه آذر سرما‌های سخت باعث تلف شدن طیور خانوار‌ها می‌شد.
از این رو زنان خانه از جوجه‌ها به خوبی نگهداری می‌کردند تا جوجه‌ها زنده بمانند و با این کار نشان می‌دادند به اقتصاد خانوار توجه ویژه‌ای دارند. جوجه‌ها از نظر فرهنگی نماد آمال و آرزو‌های انسان‌ها بودند و جوجه هرکسی به آخر پاییز رسیده بود، می‌گفتند که او به آرزوهایش رسیده است.
در آخر پاییز و قبل از آغاز مراسم یلدا زنان خانواده تا عصر آخرین روز پاییزی جوجه‌ها را یکی یکی می‌شمردند و نتیجه ۶ ماه زحمت خود را می‌دیدند.
این ضرب المثل کنایه از این است که نتیجه کار آخرش مشخص می‌شود نباید از ابتدا زیاد دلخوش و امیدوار بود. این ضرب المثل نشان می‌دهد که در گذشته آینده نگری و برنامه ریزی برای آینده یک اصل اجتماعی قلمداد می‌شد. افراد عاقل کسانی هستند که با موفقیت اولیه در کارشان به خود غره نشوند و تا آخر تلاش کنند، زیرا راه تا پایان دشواری‌هایی دارد و ممکن است افرادی که سهل انگارند در میانه راه دچار مشکل شوند و راه خود را تا پایان با موفقیت نپیمایند. مثال جوجه‌ها را آخر پاییز می‌شمارند، تلنگری است بر انسان که عاقبت اندیشی نمی‌کند و بیش از حد خوش بینی به خرج می‌دهد.
پس زمانی باید یافته‌ها و بهره‌ها را قطعی و مسلّم دانست که از گذر آزمون‌ها و رویداد‌ها گذشته و ثبات و دوام خود را نشان داده باشند. خردمند کسی است که پایان کار را بنگرد و به نتیجه آنی کارش یا کاری فریفته نشود.
بیشتر بخوانید:
ریشه ضرب المثل کار نیکو کردن از پر کردن است
