هیولایی که ۴۰میلیون سال قبل از دایناسورها زندگی می‌کرد
جمجمه این موجود بیش از ۰.۶ متر طول داشته و محققان تخمین می‌زنند طول کل حیوان می‌توانسته به ۲.۵ متر برسد که به طور بالقوه آن را به بزرگترین موجود در نوع خود تبدیل می‌کند.
صبح بخیر _ محققان در نامیبیا فسیل‌هایی از یک موجود مردابی بزرگ و منقرض‌شده با جمجمه‌ای به شکل صندلی توالت را کشف کردند. گائِیشا جِنی (Gaiasia jennyae) حدود ۲۸۰ میلیون سال پیش وجود داشته (حدود ۴۰ میلیون سال قبل از تکامل نخستین دایناسورها) و ما را با تکامل اولیه چهارپایان یا مهره‌داران چهار پا آشنا می‌کند. جمجمه این موجود بیش از ۰.۶ متر طول داشته و محققان تخمین می‌زنند طول کل حیوان می‌توانسته به ۲.۵ متر برسد که به طور بالقوه آن را به بزرگترین موجود در نوع خود تبدیل می‌کند.
محققان در مطالعه‌ای که روز چهارشنبه (۳ ژوئیه) در مجله طبیعت (Nature) منتشر شد، این موجود مردابی را توصیف کردند. جیسون پاردو، یکی از محققین موزه فیلد در شیکاگو و از نویسندگان این مطالعه، در بیانیه‌ای گفته: «گائِیشا جِنی به‌طور قابل‌توجهی بزرگ‌تر از انسان بوده و احتمالاً نزدیک باتلاق‌ها و دریاچه‌ها می‌زیسته است».
G. jennyae آرواره‌های بهم پیوسته داشته که به او اجازه شکار طعمه می‌داده است. محققان بر این باورند که این موجود احتمالاً شکارچی رأس در اکوسیستم باتلاقی خود بوده است. پاردو گفته: «این موجود سر بزرگ و مسطحی به شکل صندلی توالت دارد که به آن اجازه می‌داده دهانش را باز کند و طعمه را ببلعد. G. jennyae نیش‌های بزرگی دارد، تمام جلوی دهان او، فقط دندان‌های بسیار بزرگ است.»
محققان فسیل‌هایی را در سازند Gai-As در شمال غربی نامیبیا که زمان وجود G. jennyae، بخش جنوبی ابرقاره گوندوانا بود، کشف کردند، همینطور فسیل‌هایی از چهار موجود مجزا، از جمله قطعات جمجمه و ستون مهره‌ها را کشف کردند.
فسیل G. jennyae در رخنمونی از سازند Gai-As
کلودیا مارسیکانو، از محققان دانشگاه بوئنوس آیرس و از نویسندگان این مطالعه، در بیانیه‌ای گفته: «وقتی این نمونه بزرگ را روی رخنمون دیدیم که به شکل یک غول سنگ‌شده دراز کشیده بود، واقعاً شوکه‌کننده بود. من فقط با دیدنش متوجه شدم یک چیز کاملاً متفاوت است. همه ما بسیار هیجان‌زده شدیم.»
تقریباً زمانی که G. jennyae می‌زیسته، نامیبیا امروزی جنوب‌تر از آن، تقریباً به موازات شمالی‌ترین نقطه قطب جنوب امروزی قرار داشته و عصر یخبندان رو به پایان بوده است.
در حالی که زمین نزدیک استوا شروع به خشک شدن کرده بود و حیوانات جدید در حال تکامل بودند، باتلاق‌های نزدیک‌تر به قطب باقی ماندند و به حیوانات فرصت دادند تا ویژگی‌های ابتدایی‌تری را حفظ کنند.
برداشت هنرمند از G. jennyae که در باتلاق‌های ابرقاره گندوانا می‌زیسته است
G. jennyae یک مهره‌دار اولیه است که ویژگی‌های متوسطی بین ماهی و اولین چهارپایان واقعی را دارد. این مهره‌دار اولیه هنوز ویژگی‌های آبی مانند آبشش داشته و اندام‌هایی داشته که برای حرکت در خشکی به طور کامل تکامل نیافته بودند.
پاردو گفته G. jennyae نشان می‌دهد حیواناتی که در جنوب وجود داشتند چگونه با حیوانات نزدیک به استوا تفاوت اساسی داشتند. موفقیت G. jennyae در این دوره حیاتی زمین‌شناسی می‌تواند چگونگی تغییر جهان برای حمایت از اشکال مختلف زندگی را روشن کند.
پاردو می‌گوید: «هرقدر بیشتر تحقیق کنیم، ممکن است اطلاعات بیشتری در مورد این گروه‌های اصلی جانوری که برایمان اهمیت دارند، مانند اجداد پستانداران و خزندگان مدرن به دست آوریم.»
بیشتر بخوانید:
چرا ماموت‌ها منقرض شدند
