صبح بخیر _ “نارنجک جنگی” نوعی جنگافزار است که توسط نفر قابل حمل بوده و در انواع مختلف ضدنفر،ضدتانک،دودزا، رنگی وآموزشی یا مشقی تولید و استفاده میشود.
نارنجک جنگی ۱۰۰ سال است که در بین ارتش های مختلف جای دارد. اولین بار چینی ها توانستند باروت اختراع کنند و در قرن ۱۶ میلادی اروپایی هایی با ترکیب کردن برخی از مواد با باروت توانستند باروت جنگی تولبد کنند.
نمونه های اولیه نارنجک به این شکل بود که از یک ظرف فلزی تشکیل شده بود که داخل آن را باروت میریختند و سپس فرد فتیله را روشن میکرد و بلافاصله نارنجک را به سمت دشمنان پرتاب میکرد و باروت منفجر میشد و تیکه های فلزی ظرف(پوکه) به سمت دشمن پرتاب میشد که این نمونه ساده از نارنجک بی نهایت برای پرتاب کننده خطر آفرین بود.
در جنگ جهانی اول نارنجک های پیشرفته تری ارائه شد که سربازان آن را از داخل گودال به سوی توپچی های دشمت پرتاب میکردند و ماشین های جنگی آنها را کار میانداختند. از این زمان بود که نارنجک به عنوان یکی از سلاح های گرم اصلی در ارتش مدرن شناخته شد
بیشتر بخوانید: