بهترین راه پاسخ دادن به حرف های آزاردهنده ای کودکانتان

صبح بخیر _  نظرات آزاردهنده ممکن است باعث شود والدین ترکیبی از خشم، رنجش و صدمه را با یکی از بدترین چیزهایی که گفته می شود «از تو متنفرم» احساس کنند. شما تعجب می کنید که چگونه آنها می توانند اینقدر نامهربان و قدرنشناس باشند.

اما وقتی فرزندتان چیزهای آزاردهنده‌ای می‌گوید، همه چیز به شما مربوط نیست،او از نظر احساسی سعی می‌کند چیزی به شما بگوید. بنابراین آن را شخصی نگیرید زیرا این می تواند منجر به واکنش های عاطفی بزرگ در همه جا شود.

در این مقاله به شما کمک می‌کنم بفهمید که چه چیزی ممکن است پشت سر گفتن بدترین چیزها توسط فرزندتان باشد و چه استراتژی‌های عملی را می‌توانید برای حمایت از فرزندتان در حین رشد در پیش بگیرید.

چرا کودکان ممکن است چیزهای بدی بگویند؟

دکتر هیلی وان اسمیت میگوید : تجربه بالینی من می گوید که این کودک خودش به نوعی آسیب دیده. آنها در تلاش هستند تا با چیزی دشوار ارتباط برقرار کنند. تجربه خودم به عنوان یک مادر دقیقاً همین را به من می گوید. دلایل خاصی که چرا کودکان ممکن است چیزهای بدی بگویند وجو دارد
تقلید رفتار کودکان می توانند آنچه را که از بزرگسالان می بینند و می شنوند تقلید کنند. آنها اغلب رفتار را بدون درک تأثیر آن تکرار می کنند.

عدم همدلی . همدلی توانایی درک احساسات دیگران است و توسعه آن به زمان نیاز دارد. یک کودک ممکن است ذاتاً بی احساس نباشد، اما هنوز یاد نگرفته است که همدلی چگونه کار می کند.

جلب توجه. گاهی اوقات، جایی که کودک احساس می کند نادیده گرفته شده است، رفتار منفی می تواند توجه او را به خود جلب کند.

تست مرزها. آزمایش مرزها بخشی عادی از سفر رشد کودک است. گفتن چیزهای بد می تواند راهی برای آزمایش محدودیت های آنچه می توانند و نمی توانند بگویند باشد.

به دنبال کنترل. هنگامی که کودک احساس می کند تحت فشار قرار گرفته یا ناتوان است، گاهی اوقات می تواند چیزهای بدی را به عنوان راهی برای اعمال کنترل بیان کند.

فشار همسالان و کنترل رسانه ها. تحت فشار همسالان ، بچه ها ممکن است چیزهای ناخوشایندی بگویند تا در یک گروه دوستی قرار بگیرند ، حتی اگر آنچه می گویند با آنچه واقعاً فکر می کنند و به آن اعتقاد دارند همسو نباشد.آنچه آنها در تلویزیون و در فیلم می بینند هم به ویژه در گروه همسالان خود تأثیر می گذارد.

چالش های توسعه ای. برخی از کودکان که دارای چالش‌های رشدی (مانند اوتیسم یا ADHD) هستند که می‌تواند بر مهارت‌های ارتباط اجتماعی آنها تأثیر بگذارد و آنها را ناخواسته اظهارنظرهای بد یا بی‌حساس کند.

ناامیدی یا عصبانیت . کودکان خردسالی که ممکن است فاقد مهارت های مقابله یا تنظیم هیجانی باشند، ممکن است خشم خود را از طریق کلمات آزاردهنده ابراز کنند.

رشد کودک پیچیده است!

زمانی که یک کودک کوچکتر می خواهد دیدگاه خود را درک کند، اغلب احساسات بزرگی ایجاد می شود، اما بیان موثر آن برایش دشوار است. آنها هنوز به اندازه کافی بالغ نشده اند که معنای برخی از آنچه می گویند را بدانند یا تأثیر آن را بر دیگران درک کنند.

به یاد داشته باشید که در هنگام واکنش سن و سطح بلوغ آنها را در نظر بگیرید.

اگر کودک ۵ ساله شما چیزهای بدی نسبت به شما می گوید، بسیار مهم است که احساسات او را بپذیرید و تحمل و درک اعمال آنها را نشان دهید. واکنش در حالت عصبانیت یا ناامیدی فقط اوضاع را بدتر می کند.
با حمایت عاطفی، بچه های بزرگتر می توانند احساسات واقعی خود را بهتر درک کنند و نیازهای خود را با دقت بیشتری بیان کنند.

با ورود کودکان به سن مدرسه و تعامل با همسالان، روابط اجتماعی می تواند پیچیده تر شود.

یک کودک ممکن است به سختی در گروه همسالان قرار بگیرد یا موقعیت خود را ایجاد کند. وقتی احساسات کودک شنیده نمی شود، ممکن است از کلمات آزاردهنده برای ایجاد موقعیت تسلط در گروه همسالان استفاده کند.

همانطور که کودک رشد می کند، از احساسات دیگران آگاه تر می شود، اما ممکن است هنوز برای درک کامل تأثیر عاطفی کلمات خود در موقعیت های اجتماعی تلاش کند. در دوران نوجوانی شکل گیری هویت صورت می گیرد. هر گونه مشکل زمینه ای که ممکن است کودک داشته باشد معمولاً در این زمان از تغییرات فیزیکی و روانی بروز می کند.

نوجوانان ممکن است با نقش‌های اجتماعی متفاوتی بازی کنند و برای اثبات استقلال یا تثبیت هویت خود، از زبان آزاردهنده استفاده کنند.

وقتی فرزندتان چیزهای آزاردهنده ای می گوید، مهم است که به او بگویید که احساسات شما را جریحه دار کرده است. تأیید احساسات فرزندتان به این معنا نیست که باید آنها را بپذیرید یا نپذیرید.

اشکالی ندارد که به فرزندتان بگویید: «می‌دانم که از دست من عصبانی هستی، اما بیایید سعی کنیم راه‌های مناسب‌تری پیدا کنیم تا این را بدون استفاده از کلمات آزاردهنده به من بگویید. من اینجا هستم تا گوش کنم».

در زیر استراتژی‌های عملی را فهرست کرده‌ام که می‌توانید از آنها برای مدیریت مؤثر این وضعیت دشوار استفاده کنید.

هنگامی که کودک شما چیزهای آزاردهنده ای می گوید، مهم است که پس از آن که همه آرام شدند، در مورد رفتار او صحبت کنید. هدف خود را درک کنید که چه اتفاقی افتاده است و هر یک از شما در موقعیت های مشابه چه کاری می تواند انجام دهد.

اگر کودک شما چیزهای ناخوشایندی گفته است، ممکن است شنیدن آنها برای شما دشوار باشد. ممکن است واکنش شدید یا عجولانه داشته باشید. انعکاس ابزار قدرتمندی است که می توانید از آن برای فکر کردن به راه بهتری برای پاسخگویی دفعه بعد استفاده کنید.

واکنش به حرف های آزار دهنده ای که کودک شما می گوید
مهمترین چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که فرزندپروری، در عین حال که پاداش دارد، نه آسان است و نه قابل پیش بینی!همانطور که کودک شما بالغ می شود، هر از گاهی ممکن است اختلاف نظر، جنگ قدرت و کلمات عصبانی وجود داشته باشد.

وقتی فرزندتان با جملاتی مانند «از تو متنفرم، هر روز مرا مجبور به انجام کارهای خانه» ، ذهن شما به کجا می‌رود و چگونه پاسخ می‌دهید؟

در اینجا چند نکته مفید وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید:

قبل از پاسخ دادن نفس عمیق بکشید. پاسخ سریع اغلب می تواند اثری معکوس با آنچه مورد نظر دارد داشته باشد.
مراقب زبان بدن و حالت چهره خود باشید. این به کودک شما چیزهای زیادی را در مورد احساس شما می گوید (عدم تایید، عصبانیت، شوک، تعجب).
سعی کنید ابتدا به نیازهای فرزندتان و سپس به نیازهای خود توجه کنید.
اگر تنش به سرعت در حال افزایش است، به این فکر کنید که چگونه می توانید کمک کنید تا صدای همه شنیده شود.
وقتی فرزندتان چیزهای آزاردهنده‌ای به شما می‌گوید، چگونه می‌توانید احساسی که در شما ایجاد می‌کند را مدیریت کنید؟ خوب، این می تواند فوق العاده چالش برانگیز باشد زیرا اغلب به نظر می رسد حمله ای شخصی به شما و نقش شما به عنوان والدین صورت گرفته است. مدیریت احساسات آسیب دیده بسیار ظریف است. برای حفظ یک رابطه سالم والدین-کودک، والدین باید راهبردهایی را برای کمک به احساسات خود اتخاذ کنند.

در اینجا مواردی وجود دارد که به شما در شروع کار کمک می کند:

از واکنش عاطفی خود آگاه باشید. چه احساسی داری؟ عصبانی، آسیب دیده، ناامید؟ ناراحت شدن مشکلی ندارد، اما تشخیص اینکه چه احساسی دارید، به شما کمک می کند تا به درستی پاسخ دهید.
آرام بمان. هر چه احساس می کنید، سعی کنید آرام و خونسرد باشید.
مکث کنید. قبل از پاسخ دادن، یک لحظه نفس بکشید و آنچه گفته شده را پردازش کنید.
از شخصی سازی خودداری کنید. اگرچه کلمات آزاردهنده ممکن است متوجه شما شوند، سعی کنید آنها را شخصی نگیرید، در عوض روی موضوع اصلی تمرکز کنید. شما نمی خواهید وارد یک جنگ شخصی تلخ یا جنگ قدرت شوید.
متفکرانه ارتباط برقرار کنید. حتی در موقعیت‌های دشوار که ممکن است از کلمات صدمه دیده باشید، کودک شما واکنش و رفتار شما را مشاهده می‌کند. زبانی که در پاسخ استفاده می‌کنید می‌تواند به کاهش تنش یک موقعیت دشوار و باز کردن خطوط ارتباط مؤثر کمک کند.
در مورد احساسات و عواطف خود با شخص دیگری صحبت کنید . به دست آوردن وضوح و دورنمای دور از رویداد محرک مهم است

بیشتر بخوانید:

۱۰ درس مهمی که باید تا ۱۰ سالگی به فرزند خود بیاموزید