اصطلاح دست شستن ار کاری از کجا آمده است
اصطلاح دست شستن ار کاری کنایه از سلب مسئولیت کردن، استعفا و کناره گیری از کاری کردن است.
صبح بخیر _ اصطلاح دست شستن ار کاری کنایه از سلب مسئولیت کردن، استعفا و کناره گیری از کاری کردن است. در عبارت بالا به کار رفتن فعل شستن که هیچ ربطی به موضوع ندارد حاکی از این نکته است که این اصطلاح باید ریشۀ تاریخی و علت تسمیه داشته باشد تا از شستن معانی و مفاهیم مجازی افاده گردد.
ریشه : اصطلاحی دست شستن از کاری، غیرفارسی است و از تاریخ مسیحیت و ماجرای به صلیب کشاندن مسیح وارد زبان های جهان، از جمله زبان فارسی شده است.
داستان اصطلاح دست شستن ار کاری
در تاریخ مسیحیت آمده است که ملایان یهودی (فریسیان) چون ازهیچ راهی نتوانسنتند زبان عیسای مسیح را خاموش کنند، به “پونتیوس پیلانوس” حاکم رومی شهر اورشلیم شکایت بردند و ادعا کردند که عیسا پسر مریم مقدس افزون بر “کافر بودن” بر حکومت شوریده است و دعوی سلطنت نیز دارد. پونتیوس پیلانوس در آغاز زیر بار نرفت ولی چون می ترسید که در نتیجه ی اقامت مسیح در اورشلیم شورشی بر پا شود، وی را بازداشت کرد و قصدش این بود که پس از چند روز او را آزاد کند.
فریسیان چون به قصد و نیت حاکم پی بردند، به شدت پای فشاری کردند و آن قدر کوشیدند تا عیسا را به مرگ محکوم کردند. در آن روزگار در میان یهودیان رسم بر آن بود که حاکم شهر در روز عید پاک ( عید فصح، روز یادبود خروج بنی اسراییل از مصر) یکی از محکومان به مرگ را به انتخاب مردم می بخشود و آزاد می کرد.
پس چون روز عید پاک فرا رسید و به جز عیسا، مرد شرور و بد سابقه ای نیز به نام “باراباس” محکوم به مرگ شده بود ، قرار شد یکی از آن دو بخشوده شده و آزاد شود . به تحریک و تبلیغ فریسیان سرانجام ؛ مردم یهودی اورشلیم نیز آزادی باراباس را بر آزادی مسیح ترجیح دادند.
به نوشته “سفرنامه ی کلاویخو” ( مترجم مسعود رجب نیا، برگ ٩١) پیلانوس که عیسا را شایسته ی مجازات نمی دانست در حالی که دست ها را به آسمان بلند کرده بود ( اصطلاح “دست به آسمان برداشتن” نیز از همین جا است) خطاب به فریسیان و یهودیان اورشلیم که او آنان را مسئول سرانجام عیسا می دانست چنین گفت: ” من در مرگ این مرد درستکار بی تقصیرم و این شمایید که او را به مرگ می سپارید.”
آن گاه برای سلب مسئولیت از خود « دستور داد آب آوردند و دست هایش را در آب شست و از آن جا است که اصطلاح “دست شستن از کاری” در زبان های لاتینی به معنی سلب مسئولیت کردن از خود نیز به کار می رود (نان و شراب، برگ ۴۷).
